Rond mijn achttiende jaar begon ik met
fotograferen. Van het geld dat ik verdiende met een vakantiebaan kocht ik mijn eerste
camera: een Ricoh KR-5. Geheel handmatig, met alleen een ingebouwde
belichtingsmeter om je te helpen om de foto ook goed te belichten. Ideaal om
goed te leren fotograferen. Helaas was dat ook de tijd van de studie
(onderwijskunde). Hoewel er voldoende vrije tijd was, was er ook een gebrek aan
voldoende geld! Fotograferen stond noodgedwongen op een wat lager plan. Maar na de studie werd het fotograferen weer
snel opgepakt. De Ricoh werd ingeruild voor een Pentax en de eerste (Tokina)
telelenzenzen werden aangeschaft. Boeken werden gelezen, foto's van anderen
geanalyseerd en heel kritisch werd gekeken naar de eigen resultaten. Langzaam
maar zeker groeide mijn fotografische bekwaamheid. Bovendien gebeurde er nog iets belangrijks. In deze periode maakte ik mijn eerste trip naar Afrika, naar Kenia om precies te zijn. Vanaf dat moment heeft dit continent een zeer speciale plaats gekregen in mijn hart en in mijn fotograferen. Gelukkig volgden er meer (lange) reizen in dit wonderschone continent. Maar naast dit continent werden en worden uiteraard ook andere bestemmingen bezocht. Maleisië, Canada en de Verenigde Staten zijn ook gebieden die regelmatig worden bezocht.
In de tussentijd werd ook de Pentax LX
ingeruild voor een andere camera. Hoewel ik lang tegen het wisselen van merk heb
aangehikt, werd de keus uiteindelijk gemaakt voor Nikon. De toen pas
uitgekomen F100 werd aangeschaft, later gevolgd door een F5. De keuze voor dit
merk werd ingegeven door de robuustheid van de body en het geavanceerde
flitssysteem. Zaken waar ik ook nu nog zeer tevreden over ben. Uiteraard groeide
in de loop van de jaren ook mijn verzameling lenzen. Mijn voorkeur gaat uit naar
lenzen met een vaste brandpuntsafstand, variërend tussen de 20 en de 500 mm.
Ondanks deze voorkeur heb ik ook een drietal goede, lichtsterke zoomlenzen die
qua prestaties niet of nauwelijks onder doen voor de andere lenzen. Hoewel ik
een aantal Nikon lenzen heb, werk ik ook veel met lenzen van Sigma. Niet alle,
maar veel presteren optisch gezien evengoed en van bepaalde lenzen, namelijk de
macrolenzen, zijn naar mijn mening zelfs superieur aan die van Nikon. Vervolgens werd een D200 aangeschaft. En hoewel de beelden zeker niet teleurstelden, was ik toch nog steeds van mening dat dia's mooier waren: meer details en een rijkere kleurweergave. En omdat de kwaliteit van de beamers die van een goede diaprojector nog zeker niet haalt (of men moet heel erg diep in de buidel willen tasten misschien), maakte (en maak!) ik nog erg veel analoge opnames. Een goede diascanner zorgt er vervolgens voor dat deze opnames ook een "digitaal leven" kunnen gaan leiden. Pas bij de komst van de D3 was de beeldkwaliteit zo goed dat ik vrijwel geheel naar digitaal ben overgegaan. En natuurlijk levert het kunnen werken met hoge ISO-waarden zonder noemenswaardige ruis veel mogelijkheden op voor de natuurfotograaf. Fotograferen in het ochtendgloren of de avondschemering wordt op deze manier een stuk eenvoudiger!
Begonnen als amateur en met een autodidactische achtergrond, besloot ik een aantal jaar terug om in deeltijd mij professioneel op het fotograferen toe te leggen. Een beslissing waar ik nog steeds erg gelukkig mee ben!